مقایسه ارزش غذایی ارقام مختلف جو استان اردبیل به صورت دانه کامل یا آسیاب شده در جیره جوجه های گوشتی

به منظور بررسی اثر جیره های حاوی ارقام مختلف جو کشت شده در مناطق گرمسیر و سردسیر استان اردبیل بر عملکرد جوجه های گوشتی، قابلیت هضم مواد مغذی و انرژی، فراسنجه های لیپیدی سرم خون و ویژگیهای لاشه، پس از تعیین برخی ویژگیهای فیزیکی و ترکیبات شیمیایی آنها، آزمایشی با استفاده از512 قطعه جوجه گوشتی از سن یک تا چهل و دو روزگی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با ترتیب آزمایشهای فاکتوریل 4 *2 اجرا شد. عامل اول ارقام مختلف جو با 4 سطح (دشت، صحرا، cb-74-2 و ماکویی) و عامل دوم شکل مصرف جو با 2 سطح (آسیاب شده و دانه کامل) را شامل می شد. مطابق نتایج از نظر تمام ویژگیهای فیزیکی (وزن های هزاردانه، هکتولیتر و بوشل و ویسکوزیته) و برخی ترکیبات شیمیایی (ماده خشک، چربی خام، پروتئین خام، خاکستر و عصاره عاری از ازت) و انرژی خام بین ارقام و مناطق کشت اختلاف معنی داری (p<0.05) مشاهده شد. طی دوره آزمایش (یک تا چهل و دو روزگی) جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی دانه کامل مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بالاتری داشتند (p<0.05)در سن 28 روزگی رقم جو تأثیر معنی داری روی قابلیت هضم ماده آلی (p<0.01) و انرژی (p<0.05)داشت. اوزان نسبی چربی محوطه بطنی و سنگدان پر به طور معنی داری تحت تأثیر رقم جو قرار گرفت (p<0.05) جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی دانه کامل وزن نسبی سنگدان پر و خالی بالاتری داشتند (p<0.05). در سن 24 روزگی اثر رقم جو و اثر متقابل بین رقم و شکل مصرف جو بر میزان کلسترول کل، تری گلیسرید، hdl- کلسترول، ldl- کلسترول و vldl- کلسترول جوجه ها معنی دار بود (p<0.05). مصرف دانه کامل سبب افزایش میزان کلسترول کل و ldl- کلسترول و کاهش hdl- کلسترول شد (p<0.05). تحت شرایط این آزمایش می توان نتیجه گیری نمود که اگر چه چهار رقم جو مورد مطالعه از نظر ویژگیهای فیزیکی و ترکیبات شیمیایی اختلاف معنی داری با هم داشتتند، از ارزش تغذیه ای یکسانی برای جوجه های گوشتی برخوردار بودند. همچنین مصرف دانه کامل جو نتوانست عملکرد رشد جوجه های گوشتی را تحت تأثیر قرار دهد.